ရွင္ျပဳရာတြင္ စံု မ အယူ
"သားရွင္ျပဳျခင္း" သည္ ဗုဒၶဘာသာတို႔၏ ဓေလ့ထံုးတမ္စဥ္လာျဖစ္၏။
မိမိ၏ သာျဖစ္သူကို သာသနာ့ေဘာင္သို႔ သြတ္သြင္းျခင္းျဖစ္ေသာေၾကာင့္ မြန္ျမတ္ပါ၏။
ေကာင္းမြန္ေသာ ျမန္မာ့ရိုးရာ ယဥ္ေက်းမႈလည္း ျဖစ္ပါ၏။
သို႔ေသာ္ ယခုေခတ္ "သားရွင္ျပဳနည္း" ကား
ဘုရားရွင္လက္ထက္ "ရွင္ရာဟုလာ ရွင္ျပဳနည္း" ႏွင့္မူ မတူေတာ့ေပ။
ရွင္ရာဟုလာကို သာသနာ့ေဘာင္အတြင္း သြတ္သြင္းစဥ္က နတ္လည္းမျပ၊
ရွင္ေလာင္းလည္း မလွည့္၊ ေဗာင္း နားေဋာင္း စလြယ္ စသည့္
ရွင္ေလာင္းတို႔၏ အဆင္တန္ဆာ အေဆာင္အေယာင္မ်ားလည္း ၀တ္ဆင္ျခင္းမရွိခဲ့။
ပကတိေအးခ်မ္းစြာ၊ ျငိမ္သက္စြာ၊ သန္႕စင္စြာ အႏွစ္အသားက်က်
ပကာသနမစြက္ဘဲ "ရွင္ျပဳ" ခဲ့ျခင္းပင္ ျဖစ္ပါ၏။
သာသနာေတာ္၏ ဖခင္ျဖစ္ေတာ္မူေသာ "ဘုရားရွင္" ၏ သားေတာ္ "ရာဟုလာ" ကို
ခမ္းခမ္းနားနား ထည္ထည္၀ါ၀ါ ရွင္ျပဳေပးခ်င္ပါက ဘုရားရွင္ကို ၾကည္ညိဳေသာ ရွင္ဘုရင္မ်ား၊
မွဴးမတ္မ်ား၊ သူေဌးသူၾကြယ္မ်ားက အစြမ္းကုန္ ပံုေအာလွဴဒါန္းၾကေပလိမ့္မည္။
တုမႏိႈင္းသာေအာင္ ခမ္းနားထည္၀ါ စည္ကားသိုက္ျမိဳက္ေပလိမ့္မည္။
သို႔တေစ ဘုရားရွင္သည္ ပကာသနကို ႏွစ္ျမိဳ႕ေတာ္မူဟန္မတူ၊
အႏွစ္အသားက်က် ျငိမ္သက္ေအးခ်မ္းစြာပင္
"ရွင္ရာဟုလာ" အား သာသနာ့အေမြကို ခံေတာ္မူေစခဲ့သည္။
ရွင္ျပဳမဂၤလာပြဲမ်ားကို ေခတ္အဆက္ဆက္ ျပဳလုပ္ခဲ့ရာ
ဗုဒၶနည္းမက်ေသာ အယူအျမင္မ်ား၊ လုပ္ရပ္မ်ား ေရာစြက္လာခဲ့ေပသည္။
ယင္းတို႕ေရာစြက္လာရာတြင္ "စံု-မရွင္မျပဳေကာင္း" ဟူေသာအယူအစြဲလည္းပါ၀င္ပါ၏။
ရွင္ျပဳမဂၤလာပြဲ က်င္းပေတာ့မည္ဆိုလွ်င္
"ရွင္ေလာင္းက ဘယ္ႏွစ္ပါးလဲ"
"စံု ရွင္မျပဳေကာင္းဘူး"၊
"မ-မွရွင္ျပဳေကာင္းတယ္" ဟူ၍ ေျပာတတ္ၾက၏။
မည္သူက စတင္တီထြင္သြားခဲ့သည္မသိ၊
ေႏွာင္းလူအဆက္ဆက္ကလည္း ထိုအယူအဆမွာ သဘာ၀က်- မက်၊
ယုတၱိတန္-မတန္၊ ဘုရားေဟာႏွင့္ ညီညြတ္ျခင္း ရွိ-မရွိ...
ဘာတစ္ခုမွ် မဆန္းစစ္ မေ၀ဖန္၊
အေၾကာက္တရားအေျခခံျဖင့္ အစဥ္အလာဆိုသလို လက္ခံခဲ့ၾကေခ်ေတာ့သည္။
စံုဂဏန္းဟူသည္ သခၤ်ာ၌ ၂၊၄၊၆၊၈... ျဖစ္ျပီး၊ မဂဏန္းဟူသည္
၁၊ ၃၊ ၅၊ ၇၊ ၉... ျဖစ္ပါ၏။ သို႕ျဖစ္ရာ ရွင္ေလာင္းမ်ားအား
ႏွစ္ပါး၊ ေလးပါး၊ ေျခာက္ပါး၊ ရွစ္ပါး စသည္စံုဂဏန္းျဖစ္ေနလွ်င္ ရွင္မျပဳေကာင္း၊
သံုးပါး၊ ငါးပါး... စသည္ မ-ဂဏန္းျဖစ္ေနမွ ရွင္ျပဳေကာင္းသည္ ဟူေသာ အယူ၀ါဒသည္
(၁) ေထရ၀ါဒ ပိဋကတ္ေတာ္မ်ားတြင္ ပါ၀င္ပါ၏ေလာ။
(၂) ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ ျမတ္ဘုရားက ရွင္ေလာင္းအေရအတြက္ကို "စံု" မျပဳသင့္၊
"မ" မွသာ ျပဳသင့္သည္ဟု ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့၍ေလာ။
အမွန္အားျဖင့္ ဤ စံု-မ အယူအဆမွာ ေထရ၀ါဒ ပိဋကတ္ေတာ္တြင္လည္းမပါ၊
ဘုရားရွင္က မိန္႕ေတာ္မူခဲ့ျခင္းလည္းမရွိ၊
အဌကထာ၊ ဋီကာနည္းလညး္ မဟုတ္ပါ။
ရွင္ျပဳရာတြင္ ရွင္ေလာင္းအေရအတြက္ကို စံုျဖစ္မွ ျပဳေကာင္းသည္၊
မ-ျဖစ္မွ ျပဳေကာင္းသည္ ဟူေသာ အယူ၀ါဒကို
ေရွးေရွးဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးမ်ားက ႏွစ္ျမိဳ႕ေတာ္မမူပါ။
အင္မတန္ စက္ဆုတ္ေတာ္ မူပါသည္။
ေက်းဇူးရွင္ ေညာင္ေလးပင္ ေတာရဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးက-
"အခ်ိဳ႕ကား ရွင္ျပဳရာ၌ "စံု" ျဖစ္လွ်င္ ရွင္မျပဳေကာင္း၊
အမ်ိဳးေတာ္သူျဖစ္ေစ ထည့္၍ "မ"ျဖစ္မွ ျပဳေကာင္းသည္ဟု
သာသနာေတာ္ႏွင့္ စံု-မ တန္-မတန္ ဟူ၍မသိ။ အယူသည္းလွ၏။
ဘုရားလက္ထက္က ျပဳလုပ္သည္တို႔ကို ေျပာျပေသာ္လည္း
ေနာက္တစ္ပြဲေရာက္လွ်င္ စံု-မ ေျပာခ်င္ၾကေသး၏" ဟူ၍ မိန္႔ေတာ္မူဖူးပါ၏။
စင္စစ္ ရွင္ျပဳျခင္းသည္ မြန္ျမတ္ေသာ သာသနာေရးကိစၥေဆာင္ရြက္ေနျခင္းျဖစ္၏။
ကေလးကလား စံု-မ ၀ွက္တမ္းကစားေနျခင္းမဟုတ္ေၾကာင္း သတိဆင္ျခင္ဖို႔လိုပါ၏။
သုိ႔ျဖစ္၍ ရွင္ျပဳမဂၤလာပြဲ ျပဳလုပ္ရာတြင္
ရွင္ကို စံု မျပဳေကာင္း၊ မ ျဖစ္မွသာ ျပဳေကာင္းသည္ဟူေသာ အယူသည္
အေျခအျမစ္မရွိေသာ ကေလးကလား အယူအစြဲသာ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္
"အစဥ္အလာ" အျဖစ္ လက္ခံေကာင္းေသာ အယူမဟုတ္ပါေပ။
မင္းနန္ ေမာ္ကၽြန္း - အယူအျမင္မွန္ကန္ေရးမွ
No comments:
Post a Comment